İnsanız!
Canımız acıyor etimiz didiklendikçe. Daha dün gözünü açanla, asırlar evvel ölmüşle kadim kardeşliğimiz var. Hep bir anadan gelmenin yazgısıyla aynı yerden acıyoruz. Bir avuç etin ettiğidir bu. Hicbir yere sığamadım, diyeni ve vicdanı içine alan da bu bir avuç et.
Ne vakit upuzak coğrafyalarda bir can incinse sızlayan, yare fiske değse küt küt atan da aynı parça.
Şimdi o parça öyle acıyor, sızlıyor ve küt küt atıyor ki tüm bedenin ritmini bozuyor. Nice annenin, çocuğun, yiğidin mecalsiz çığlıkları bu et parçasını didikliyor.
Bir kez daha sınanıyoruz. Vermekle. Arkasını, önünü düşünmeden, hesabını yapmadan, mağrur olmadan vermek imtihanı.
Yarın değil, sonra değil! Şimdi Vermek Zamanı!
1) T.C. BAŞBAKANLIK AFET VE ACİL DURUM YÖNETİMİ BAŞKANLIĞI (AFAD)