Anneme kan lazım olunca ben de bir dönem Deniz Feneri’nde çalışmış olan arkadaşıma durumu ilettim. Beni Deniz Feneri’nden Nurullah Bey’e yönlendirdi. Lazım olan kan grubunu ve hastanın yattığı hastaneyi sordu bana. 10 dakika sonra, onlarca telefon aldım. Ertesi gün bile bu durum sürdü. İhtiyacımız olan kanı yarım saatte bulmuş, Türkiye’nin dört bir yanından gelen telefonlarla da ayrıca moral bulmuştum. Urfa’dan, Bingöl’den, Bitlis’ten, Ankara’dan.. gelen telefonlardaki insanların, beni hiç tanımamalarına rağmen güzel dua ve dileklerini tüm samimiyetleri ile sunmaları, telefonuma gelen mesajlarındaki candanlığı anlatmam mümkün olmayacak.
Birileri bugünlerde Deniz Feneri ve muadili derneklere laflar etsede ben yaşadığım tecrübeyi biliyorum. Kim ne derse desin, bu dernek yardıma ihtiyacım olduğu anda desteğini verdi ve beni çok mutlu etti. Teşekkür ediyor, önü kesilmeden, kötü amaçlara kurban edilmeden yoluna devam etmesini ve çok büyüyüp daha çok insana ulaşmasını diliyorum.