Bugün sensiz ikinci bir yıla girerken içim bir tuhaf. Bir gün ardından okuyamayacağını bildiğim bir yazı yazmak… Dayım yola çıktı dün. Gidişini kaldırmayacağını, hasretine dayanamayacağını biliyordum ama yanına bu kadar tez varacağını da ummuyordum.
Ocak 2008: Bu ağız, vücudunda yerini bile gösteremeyeceği bir organdaki üç-beş habis hücrenin başıbozukluğundan ötürü artık anne diyemiyor.
Aralık 2009: Dedemin kurban bayramını tebrik etmek kısmet olmadı.
Ocak 2010: Şu dünyanın görebileceği en pehlivan adam, kehribar tespihli İshak Dayım Hakk’a yürüdü.
Mekânınız Cennet, kabriniz nur olsun. Ben sizden razıyım, siz de benden olun İnşallah.