Şimdi kendimi düşünüyorum. Ne zaman konuşurum? Gerçekten faydasını gördüğüm, aldığıma değmiş, beklentilerimin de üstüne çıkmış ürün&hizmet aldığımda konuşuyorum. Üstelik bu konuşma işini de bilerek yapmıyorum.
Bir ürünü, bir mekanı ballandıra ballandıra anlatırken yakaladığım zamanlarda, “Ya ben gerçekten bunu sevdim.” demekten kendimi alamıyorum.
Yeni yerler keşfetmeyi severim. Bazen sadece deneyim olsun diye çat diye bir mekana girerim. Eğer sevdiysem, mutlaka bir sonraki gidişimde yanımda birkaç kişi olur. Bu güzel deneyimi paylaşmak hoşuma gider. Böylece yeni bir etiketim de oldu diyebilirim. Bir yerlere kahve içmeye, kahvaltıya, yemeğe gidilecekse arar, sora, benden fikir alır insanlar. Bu duygu hoşuma gider. Sırf bu duygu bile beni genel yayıcı kılıyor olabilir.